ซีแอล-415 มีห้องนักบินที่ได้รับการปรับปรุงแล้ว รวมถึงปรับปรุงระบบอากาศพลศาสตร์ และการเปลี่ยนแปลงระบบระบายน้ำเช่นกัน การสร้างเรือเหาะสะเทินน้ำสะเทินบกเพื่อการดับเพลิงที่ทันสมัยนี้ เพื่อใช้ในการตรวจจับและปราบปรามไฟป่า เมื่อเทียบกับซีแอล-215 จะพบว่าซีแอล-415 ได้เพิ่มน้ำหนักและความเร็วในการทำงาน ทำให้เกิดผลิตภาพและประสิทธิภาพที่ดีขึ้น ซึ่งรุ่น 415 สามารถโกยน้ำขึ้นไป 6,140 ลิตร (1,620 แกลลอนสหรัฐ) จากแหล่งน้ำใกล้เคียง ผสมกับโฟมเคมีได้หากต้องการ และหย่อนลงบนกองไฟได้โดยไม่ต้องกลับไปที่ฐานเพื่อเติมถังอีก ซีแอล-415 ได้รับการพัฒนาขึ้นโดยเฉพาะเพื่อให้สามารถปล่อยสารระงับในปริมาณมากเพื่อโต้ตอบการเกิดเพลิงไหม้ได้อย่างรวดเร็ว เครื่องบินได้รับการสร้างขึ้นเพื่อความน่าเชื่อถือและมีอายุยืน โดยใช้วัสดุป้องกันการกัดกร่อน 415จีอาร์ รุ่นใหม่นี้มีน้ำหนักการใช้งานที่สูงขึ้น ในขณะที่ ซีแอล-415 มีบทบาทมากขึ้นสำหรับใช้ในการค้นหาและกู้ภัยของหน่วยเสริมการทหารและการขนส่งสาธารณูปโภค

เครื่องบินต้องใช้พื้นที่ 1,340 เมตร (4,400 ฟุต) ของพื้นที่สามารถบินได้จากระดับความสูง 15 เมตร (49 ฟุต) ตักน้ำได้ 6,137 ลิตร (1,350 แกลลอนเชิงบังคับ; 1,621 แกลลอนสหรัฐ) ของน้ำในช่วงระยะสิบสองวินาทีในระยะ 410 เมตร (1,350 ฟุต) โดยวิ่งบนน้ำที่ความเร็ว 70 นอต (130 กม./ชม.; 81 ไมล์ต่อชั่วโมง) แล้วไต่กลับไปที่ความสูง 15 เมตร เครื่องบินสามารถรับโหลดบางส่วนในพื้นที่ขนาดเล็กและสามารถเลี้ยวขณะตักได้ หากจำเป็น[8]